●تبعيض

- "حتما ميخواهين منشی خانوم باشه، نه؟"
- "حسابدار فقط خانوم استخدام کنين، بهتر به حرفتون گوش ميکنه و کمتر اذيت ميکنه!"
- "سوادش خوبه، اما قيافش خوب نيست!"

اگر يکی از اين حرفها در يک کمپانی آمريکايی زده بشه، ميتونه اون کمپانی رو به دادگاه بکشه و ميليون ها دلار جريمه کنه. اما خوب اينجا ايرانه، و هر کس اعم از خانوم و آقا ميتونه در مورد ديگران آزادانه(!) اظهار نظر کنه. بگذريم که همين حرفها ميتونه نشانه ای از ديدگاه های غالب در روابط در بعضی از محيط های کاری اينجا هم باشه. کاش اينجور آدمها می فهميدند که بايد جنسيت و خيلی از خصوصيات شخصی ديگه رو در روابط کاری حذف کرد. خيلی هم راحته. فقط کافی به هر شخص با ديد حرفه ای/تخصصی نگاه کرد و بس.

پ.ن: در ضمن، دوتا از صحبت های بالا توسط خانمها بيان شده!

●نتيجه معکوس

ميگه: "يه 'صلوات' برات فرستادم! ميشه ديگه از اين لطف ها نکنی؟!" ميگم: " خوب بود که." ميگه:" بعله، خوب بود! يه بار منو ۱ صبح بيدار کرده، ميگه سپرشو بذار. يه بار ۶ صبح بيدار کرده، ميگه حالا سقفشو بزن. ٨ صبح هم اومده بالای سرم، ميپرسه صندليش کو؟!" انگار اين کليشه اين روزهای منه. هر کاری ميکنم، برعکس نتيجه ميده.

●The History

It sounded so simple: it's time to pull the plug, and the rest is history. But it's not when there is a real history behind the rest.

●وقت شناسی خوبه، اما نه اينقدر. بازی های فکری خوبه، اما نه اينجور .رزرو کردن خوبه بشرط اينکه يه جا ثبت بشه. به هر چيزی ميشه يه پسوند "لبنانی" اضافه کرد، بغير از bellydancer ای که غايبه. و بالاخره، گارنيش مجيدجان، نه گاوميش!

●

The happy Rock & Roll Guitarist, the colorful Tooti and finally that simple wish ...

●گر به همه، گر به همه ، گر به همه عمر خويش...

هركه دل آرام ديد،‌ ازدلـش آرام رفــت
چشم ندارد خــــلاص،‌هركه در اين دام رفت

ياد تو می رفت و ما، عاشق و بيدل بديــم
پـــــرده برانــــــداختي،‌ كار به اتمام رفـــــت

ماه نتابد به روز چيست كه در خانه تافـت؟
سرو نرويد به بام، كيســت كـه بر بام رفت؟

گر به همه عمر خويش، با تو بر آرم دمـي
حاصل عمر آن دم اســــت، باقی ايام رفت

ما قدم از سر كنيم، در طلب دوستــــــان
راه به جايي نبـــــرد، هـر كه به اقدام رفت

همت سعدی به عشق، ميل نكردی ولی
می چو فروشد به كام، عقل به ناكام رفت!

"سعدی شيرازی"

پ.ن: کسی آواز اين شعر رو که چندين سال پيش از صدا و سيما پخش شد سراغ داره؟