آن سوی مه    

Friday, October 17, 2003

●ياور هميشه مومن

اينکه هميشه صادقانه و خالصانه دوست بودی، چه در حضور من و چه در حضور غير. اينکه هميشه در کلامت و عملت صداقت داری، اون حرفيو ميزنی که قبولش داری و واقعا بهش عمل ميکنی. اينکه هميشه صراحت کلام داری و فقط تعريف نميکنی، وقتی که ميبينی در مساله ای ضعف نشون ميدم يا اشتباه ميکنم، نظرتو ميگی و اشتباهمو تصحيح ميکنی. اينکه هميشه ساده و راحت هستی، حرف دلتو ميزنی و اهل بازی کردن نيستی. اينکه هميشه محبت از چشمات ميباره و دلت مثل دريا بزرگه. اينکه با تمام سختی هايی که تو اين سفر کشيدی، هميشه مهربون بودی و هميشه مهربونی رو به همه يادآوری کردی. اينکه هميشه کمک و حامی ام بودی، از ته دل، دوستم بودی، در هر شرايطی.

همه اينها، جاتو اينجا خيلی خالی نشون ميدن. همه اينها من و خيلی های ديگه رو دل تنگت ميکنن. اما ميدونم، با اينکه دور خواهی بود، محبتت از همون فاصله دور هم ميرسه. ميدونم دوستيت هميشه باقی ميمونه و هميشه همراهمه. ميدونم که هميشه هستی و هميشه خواهی بود.

ياور هميشه مومن، تو برو سفر سلامت.


پ.ن: و طبعا بقول Elton John ;-):

And you, you'll be blessed ...
You'll have the best
I promise you that

I'll pick a star from the sky
Pull your name from a hat
I promise you that, promise you that, promise you that
... You'll be blessed


[Powered by Blogger]