● تقويم تاريخ

پارسال در چنين روزی: باز مجلس ترحيم و ... راستی، ديدی که چقدر به حرفامون عمل کرديم؟

●وضعيت ماقبل آخر

1) It does not feel good and it does not feel right!
2) It feels good, but it does not feel right.
3) It feels good, and it feels right, but there are some doubts!
4) It feels good and it feels right, it's flawless.

وضعيت اول که روشنه، معمولا خودبخود ادامه پيدا نميکنه. وضعيت دوم از اونهاست که در صورت ادامه عذاب وجدان مياره. وضعيت آخر هم که معادل آرامشه. غامض ترين اينها وضعيت ماقبل آخره: نه آرامش کامل رو داره که آدمو نگه داره، و نه عذاب کافی رو که از اين وضعيت خارج بشه! فکر کنم به اين ميگن وضعيت گيج ويجی!!

●Dream or Déjà Vu

دريا شدن يا پويا بودن،
رويا پروراندن يا سراب پنداشتن ،
گاليور بودن يا گلامپ شدن! (آخر Métaphore!)

و بالاخره
به دريا زدن يا در ساحل ماندن؟
فعلا مساله اين است ...

پ.ن: فکر کنم حالا درست شد! ؛-)

●The Reincarnating Mirror

يک اتفاق ساده ميتونه به يه تريگر حسابی تبديل بشه. مثلا يک کاتاليزور حلول دوباره، يه جور reincarnation، فقط تو جسم خود آدم. با اين کاتاليزور چه راحت ميشه زنگارهای يه ساله رو ظرف چند روز شست. چه راحت ميشه همونی شد که بايد، همونی که مدتها miss کرده بودم.

چند وقت پيش دوستی به من گفته بود که "ديگه زلال نيستی، نميشه عمقتو راحت ديد" و اون موقع درک نکرده بودم يعنی چی. اما اين چند روز فهميدم دوباره زلال بودن يعنی چی. چه راحت ميشه از لحظات بدون دغدغه لذت برد. ميشه دوباره خنده ای بلند از ته دل کشيد. ميشه هر حرفی و کلامی face value شو داشته باشه. ميشه به صداقت لحظه ها وفادار بود. لازم نيست که آدم به ايهام و ابهام لابلای کلمات پی ببره. لازم نيست که نگران سوتفاهمهای بيهوده باشه. ميشه ساده بود و هيجان انگيز زندگی کرد.

گاهی يه آينه لازمه که به آدم اينها رو دوباره نشون بده. همچين آينه ای خودش بايد شفاف باشه و از جنس ناب. ايستادن در مقابل همچين آينه ای که اصل آدمو به خودش نشون بده و آدمو دوباره زلال کنه، حتی برای چند لحظه هم که شده، غنيمته.


"...عمق روح آبی آب، ته ذهن سبز صحرا
مثل زندگی، مثل عشق، تو هميشه جاری هستی
تو صراحت طلوع و نفس هر بيداری هستی
مثل خورشيد مثل دريا، تو روشنی و با صراحت
تو صميميت آبی، برای شستن جراحت...."